Op hun eerste volledige album ooit, "Memory Bank", werken Drew & Ellie Holcomb naast een cover van Walk the Moon's "Shut Up and Dance" samen aan 12 nieuwe nummers die liefde, hoop, de open weg, de veerkracht van familie en de kracht van herinneringen vieren. Want de titel van het album, heeft Drew ontleend aan één van zijn vaders principes: ik laat jullie geen geld na, maar herinneringen. De aandacht waarmee ze dit nieuwe album benaderden, is dan ook te horen in deze songs, die de luisteraar een kijkje geven in hun gedeelde levens. Drew kennen we best als frontman van Drew Holcomb & The Neighbors. Hij groeide op in Memphis, Tennessee, waar hij zijn songwriting-avontuur begon. Opgroeien in een stad vol geschiedenis droeg bij aan zijn passie voor muziek. Ellie is niet altijd een Holcomb geweest, maar groeide op als Ellie Bannister, de dochter van Brown Bannister, een meervoudig Grammy en Dove Award-winnende audiotechnicus en producer, om precies te zijn. Brown Bannister werd opgenomen in de Gospel Music Hall of Fame en heeft geholpen bij het schrijven van nummers voor succesvolle artiesten als Amy Grant. Het is geen wonder dat Ellie zo beïnvloed werd door muziek dat ze het als haar levenspad koos.

Drew & Ellie Holcomb ontmoetten elkaar voor het eerst toen Drew en Ellie samen naar school gingen aan de University of Tennessee in Knoxville. Toen Drew Holcomb & The Neighbors oorspronkelijk in 2005 werden opgericht, was Ellie een fulltime lid. Het stel trouwde in 2006 en in 2012 verliet Ellie de groep om een solocarrière na te jagen. Sindsdien heeft ze drie eigen studioalbums uitgebracht, waaronder haar door critici geprezen LP "Canyon" uit 2021. Drew en de band brachten 10 studioalbums uit, waaronder hun recente, door critici geprezen "Strangers No More" (2023) en "Strangers No More Volume Two" (2024). Gedurende hun individuele carrièrepaden is het stel persoonlijk blijven samenwerken - door drie prachtige kinderen aan hun gezin toe te voegen - en professioneel - door singles, een EP en het album "Coming Home: A Collection of Songs" (2022) uit te brengen, en regelmatig samen op tournee te gaan en hartverwarmende Americana- en folkmelodieën uit te brengen die verhalen over leven, liefde en hoop verweven. Hetgeen we ook kunnen zeggen van hun nieuwe album "Memory Bank", waarvan de nummers zijn opgenomen in de legendarische Sound Emporium Studios in Nashville en vastgelegd zijn tijdens een serie live studio optredens met producer Cason Cooley, die er voor zorgde dat dit album een warm, ingetogen geluid kreeg dat perfect bij de thema's past. Het album leunt op het constante, gestructureerde spel van The Neighbors, Nathan Dugger (gitaar), Rich Brinsfield (bas), Will Sayles (drums) en Ian Miller (toetsen), en dit samen met het onmiskenbare mondharmonicawerk van Mickey Raphael (Willie Nelson, Chris Stapleton, Bob Dylan), die een rijk, rootsy element toevoegt aan verschillende nummers.

Het album begint met de titeltrack, die reflecteert op herinneringen die het stel deelde terwijl ze onderweg waren, en dit van het zingen van Fleetwood Mac, het lezen van Kerouac tot het halen van snacks bij een tankstation. Het is vooral een vrolijke roadsong die al meteen die mooie zwevende harmonieën bevat. In het bluesy maar luchtige "Rain or Shine" zingt het duo afwisselend de leadvocals in de eerste twee coupletten, voordat ze de rest van het nummer samen zingen en is het duidelijk dat het koppel geniet van hun liefde voor elkaar. Maar ook songs als "You Drive Me Crazy" of het jubelende "Bones" drukken de duidelijke verliefdheid uit die ze delen, terwijl er weinig twijfel over bestaat dat hun relatie een sprookje is waar de meeste mensen jaloers op zouden zijn. Het feestelijk country getinte "Never Gonna Let You Go" heeft een funky sfeertje waarin het duo verklaart dat ze vasthouden aan de liefde die ze net hebben gevonden, terwijl "High Seas" schittert met zangerige gitaren in een ode aan het meeliften op de golven van de stormen van het leven. "Shut Up and Dance" getuigt van een unieke manier om je toekomstige liefde te vinden op de dansvloer, terwijl de stralende harmonieën van "We Can Go Dancing" de tedere schoonheid omarmen van het walsen door elk moment van het leven, zelfs de moeilijke. Terwijl die zoete sentimenten praktisch elk couplet vullen, bevestigen de knuffelige foto's op de achterkant van de hoes het feit dat dit paar volledig toegewijd is aan elkaar. Zelfs de sleur van het huishouden wordt iets om over te zingen. Gurende het hele album behoudt het duo hun klassieke harmoniërende geluid, terwijl ze individuele nuances toevoegen. Ze experimenteren met klassieke soul- en gospelgeluiden die flirten met country, klassieke rock en pop, en ze gooien er zelfs een beetje Motown in. Voor degenen die gewend zijn aan de doorsnee verhalen van Americana over hartzeer, spijt en moeilijke wegen, is "Memory Bank" een welkome afwisseling. De harmonieën van The Holcombs schitteren gewoon overal.